ทักษะการตีลูกดาด
หมายของการตีลูกดาด เป็นลูกที่พุ่งมาหาผู้เล่นในระดับไหล่หรือศีรษะ หมายถึงลูกที่พุ่งเข้ามาอาจต่ำเกินกว่าที่จะใช้ตีลูกเหนือศีรษะหรือสูงเกินกว่าที่จะตีด้านล่าง ดังนั้นในการตีลูกดาดนี้มีเป้าหมายให้ลูกพุ่งข้ามตาข่ายกลับไปอย่างรวดเร็ว การบังคับให้ลูกขนไก่มีวิธีเลียดดาดกับตาข่าย และขนานกับพื้นสนามทำให้คู่แข่งขันตอบโต้กลับมาด้วยความยากลำบาก และต้องตกเป็นฝ่ายรับการตี ลูกดาดนี้สามารถตีได้ทั้งหน้ามือและหลังมือ ใช้แรงตีมาจากแรงเหวี่ยงของแขน และแรงตวัดของข้อมือ มีการถ่ายน้ำหนักตัวเพียงเล็กน้อย ผู้ตีไม่ควรอยู่ใกล้ลูกเกินไป เพราะติดช่วงไหล่ทำให้ตีลูกไม่ถนัด
ความสำคัญของการตีลูกดาด ลูกดาดใช้ในการเล่นประเภทคู่ผสมเป็นส่วนมากและในประเภทคู่ผสม ผู้เล่นก็คือผู้ชาย ลูกดาดเป็นลูกที่ใช้สำหรับการรุกและการป้องกันต้องตีให้เร็วและแม่นยำ เป็นลูกที่ให้ความตื่นเต้นพอใจแก่ผู้เล่น
วิธีการตีลูกดาด มีดังนี้
1. การตีลูกดาดด้านหน้ามือ
ยืนในท่าเตรียมพร้อม บิดลำตัวไปทางด้านขวา น้ำหนักตัวตกลงบนเท้าขวา เหวี่ยงไม้แร็กเกตไปทางด้านหลัง หักข้อมือขึ้น ก้าวเท้าซ้ายพาดขวางเท้าขวา ด้านข้าง ด้านซ้ายของลำตัวจะหันเข้าหาตาข่าย ไม้แร็กเกตอยู่ทางด้านหลัง ข้อมือหักขึ้น
วิธีตี เหวี่ยงไม้แร็กเกตมาทางข้างลำตัว ข้อมือหักขึ้นตลอดเวลาขณะที่ตี แขนเหยียดออกสะบัดข้อมือไปข้างหน้า หน้าไม้จะตีลูกขนไก่ขณะความเร็วเต็มที่ ขณะที่ลูกลอยอยู่ระดับไหล่ให้พุ่งตรงไปข้างหน้าเฉียดข้ามตาข่าย ไม้แร็กเกตเคลื่อนตามแรงเหวี่ยงไปในทางเดียวกับที่ลูกขนไก่เคลื่อนที่ น้ำหนักตัวเปลี่ยนลงมาตกที่เท้าหน้า แล้วกลับมาอยู่ในท่าเตรียมพร้อม
2. การตีลูกดาดด้านหลังมือ
ยืนในท่าเตรียมพร้อม บิดลำตัวไปทางซ้ายมือ ไม้แร็กเกตยังคงอยู่ทางด้านหลัง ขณะที่ดึงไม้แร็กเกตไปทางด้านหลังหัวแม่มือขวาจะชี้เข้าหาตัว บิดไหล่จนกระทั่งเกือบหันหลังเข้าหาตาข่ายศอกขวาพุ่งตรงไปยังจุดที่จะตีที่อยู่สูงระดับไหล่ด้านข้างลำตัว ก้าวเท้าขวาพาดข้ามเท้าซ้าย
วิธีตี เหวี่ยงแขนออกทางด้านข้าง หัวไม้แร็กเกตยังคงอยู่ทางด้านหลัง หันตัวคืนน้ำหนักตัวเปลี่ยนมาตกบนเท้าหน้า แขนเหยียดออก สะบัดมือไปข้างหน้าเพื่อตีลูกขนไก่ด้วยความแรงเร็ว หน้าไม้แร็กเกตจะกระทบลูกขนไก่ที่จุดหมายสูงระดับไหล่ทางด้านไหล่ขวา ลูกขนไก่จะพุ่งเฉียดตาข่ายข้ามไปตกแดนตรงกันข้าม
การตีลูกดาดโดยการนั่งย่อตัว
การนั่งย่อตีลูก อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นการตีแบดมินตันที่ริเริ่มจากการเล่นของคนไทย สันนิษฐานได้ว่าเป็นวิธีการนั่งย่อตัวตีลูกที่มาจากประเภทการเล่นฝ่ายละสามคน
การนั่งย่อตัวลงตีสวนลูกใช้ได้ผลดีในประเภทคู่ แต่ไม่ควรใช้บ่อยนัก เพราะการย่อตัวตีลูกอาจจะทำให้การกลับตัวหรือการทรงตัวเสียไป แต่การตีลูกแปลก ๆ บางครั้งจะทำให้คู่ต่อสู้จับการเล่นของท่านไม่ได้ การนั่งย่อตัวตี ใช้ได้ในกรณีที่จวนตัว หรือลูกตบที่พุ่งเข้าหาลำตัว แก้ไขสถานการณ์จากการเป็นฝ่ายรับให้เป็นรุกก็ได้
