top of page

การตีลูกแย็บ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


      ความหมายของการตีลูกแย็บ   ลูกแย็บเป็นลูกที่ตีจากระดับสูงเหนือตาข่าย  ด้วยการใช้นิ้วกับการตวัดของข้อมือมากกว่าใช้แรงเหวี่ยงของแขน  ซึ่งใช้ในการเล่นในเกมรุกรองลงมาจากลูกตบ  ผู้เล่นแบดมินตันทุกคนจำเป็นต้องเรียนรู้และหมั่นฝึกให้มีความชำนาญเพื่อจะได้นำไปใช้ในการเล่นทั้งประเภทเดี่ยวและคู่  การตีลูกแย็บสามารถตีได้ทั้งหน้ามือและหลังมือ  การตีลูกแย็บเป็นการบีบบังคับให้คู่ต่อสู้ตอบโต้กลับมาด้วยความยากลำบากหรือไม่สามารถตีโต้ตอบกลับมาได้

 

การตีลูกแย็บหลังมือ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

 

การตีลูกแย็บหลังมือหน้าตาข่าย  การตีลูกแย็บหลังมือหน้าตาข่ายจะเหมือนการตีลูกแย็บด้านหน้ามือหน้าตาข่ายทุกอย่างแต่แตกต่างกันตรงการกระดิกข้อมือโดยผลักไม้แร็กเกตออกไปทางด้านหลังมือ  ส่วนมากมักจะเอียงเอาหัวไหล่ขวาเข้าหาตาข่าย(คนถนัดขวา)  ลูกขนไก่จะลงไปทางด้านคู่ต่อสู้ทันที 

 

การตีลูกแย็บหน้ามือ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

 

 

การตีลูกแย็บหน้ามือหน้าตาข่าย  ให้ตั้งท่าโดยวางเท้าขวาอยู่ด้านหน้า (สำหรับผู้ที่ถนัดขวา ส่วนผู้ถนัดซ้ายทำตรงกันข้าม) ยกไม้แร็กเกตให้เหนือตาข่ายแล้วตีลูกที่กำลังลอยข้ามตาข่ายมา  โดยผลักไม้แร็กเกตออกทางด้านหน้ามือกระดิกข้อมือเล็กน้อยลูกขนไก่จะลงไปทางด้านคู่ต่อสู้ทันที

 

 

อ้างอิง : https://peesukekung.wordpress.com/category/%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%90%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%B1%E0%B8%99/page/2/

bottom of page